Ιστορία του Δημοτικού Σχολείου Καλού Χωριού Ορεινής
Το Δημοτικό Σχολείο του Καλού Χωριού Ορεινής λειτούργησε για πρώτη φορά τη σχολική χρονιά 1916-1917 ως μικτό, μονοδιδάσκαλο σχολείο. Είχε ένα μόνο δάσκαλο, τον Σάββα Σοφοκλέους, και 30 περίπου παιδιά σε μια μόνο αίθουσα. Προηγουμένως τα παιδιά του Καλού Χωριού φοιτούσαν στο Δημοτικό Σχολείο της Κλήρου και πιο πριν στα Πέρα Ορεινής. Τα παιδιά του Καλού Χωριού πήγαιναν στα σχολεία αυτά με τα πόδια. Ξεκινούσαν πολύ πρωί και γύριζαν στο χωριό αργά το απόγευμα.
Πριν το 1916, στο Μητρώο του Δημοτικού Σχολείου της Κλήρου υπάρχουν καταγραμμένα τα ονόματα των παιδιών του Καλού Χωριού που φοιτούσαν στην Κλήρου. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 1914-1915 στο Δημοτικό Σχολείο Κλήρου φοιτούσαν 17 αγόρια από το Καλό Χωριό, ενώ το 1915-1916 φοιτούσαν 11 αγόρια.Τη σχολική χρονιά 1916-1917, κατά την οποία λειτούργησε για πρώτη φορά το Δημοτικό Σχολείο Καλού Χωριού δεν υπάρχει κανένα παιδί από το Καλό Χωριό γραμμένο, στο Μητρώο του Δημοτικού Σχολείου Κλήρου. Τις πιο πάνω πληροφορίες επιβεβαιώνει ο κ. Παναγιώτης Γιάλλουρος, ο οποίος ήταν παλιός Κοινοτάρχης και ο ίδιος φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο της Κλήρου που ήταν μέσα στην αυλή της εκκλησίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες που έδωσαν ο κ. Κωνσταντίνος Μελάρτας και ο κ. Γεώργιος Λάμπρου στα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Καλού Χωριού Ορεινής και στις δασκάλες τους τον Οκτώβριο του 2014, το πρώτο σχολικό κτίριο ήταν μια αίθουσα 10X15m, δίκλιτη με καμάρα στη μέση, το δίχωρο όπως το έλεγαν. Η στέγη ήταν φτιαγμένη από κεραμίδι. Η είσοδος της αίθουσας ήταν στα δυτικά, όπου υπήρχε και μια βεράντα μήκους 15m. Μέσα στο δίχωρο υπήρχε μια ξυλόσομπα και οι μαθητές έπαιρναν ξύλα από το σπίτι τους για να ζεσταίνονται. Στο χώρο του σχολείου υπήρχε λάκκος με νερό (τουλούμπα) για να ποτίζουν τον κήπο του σχολείου. Τα παιδιά ήταν υπεύθυνα για την άντληση του νερού από την τουλούμπα καθημερινά. Επίσης δεν υπήρχαν τον τότε καιρό τουαλέτες, αλλά τα παιδιά και το προσωπικό χρησιμοποιούσαν έναν χώρο εκτός σχολείου, στην περιοχή «Παχτωμένος» .
Τα μαθήματα διδασκαλίας ήταν η Ανάγνωση, η Ιστορία, η Γεωγραφία, η Αριθμητική, τα Θρησκευτικά, η Επιστήμη, η Γυμναστική και η Ωδική (Μουσική). Πρώτοι δάσκαλοι στο σχολείο της τότε εποχής ήταν ο Λοΐζος Μαλάς, ο Παναγιώτης Γρηγορόπουλος, ο Χριστόδουλος Χριστοδουλίδης, ο Ιωάννης Ταλιαδώρος , ο Χρίστος Ζωγράφος και ο Αντρέας Θεοδώρου.
Γύρω στο 1958 οι μαθητές του σχολείου αυξήθηκαν. Έγιναν περίπου 70 και το δίχωρο δεν τους χωρούσε πια. Γι’ αυτό τον λόγο οι μισοί μαθητές έκαναν μάθημα στο σπίτι του κύριου Παντελή που βρισκόταν κοντά στην εκκλησιά. Εκεί κοντά ήταν και το σπίτι που έμεναν και οι δάσκαλοι.
Το πρώτο σχολείο κατεδαφίστηκε και στη θέση του κτίστηκε το 1960 το σημερινό κτίριο, κάθετα προς το παλιό. Το δίχωρο έγινε για τα επόμενα χρόνια αποθήκη γυμναστικής. Το 1987 προστέθηκε ακόμα μια αίθουσα στη θέση του πρώτου κτιρίου που είχε ήδη κατεδαφιστεί, ενώ το 2004 με την αύξηση των παιδιών προστέθηκε στο σχολικό χώρο και μια λυόμενη αίθουσα που χρησιμοποιείται ως αίθουσα διδασκαλίας.
Μια σημαντική περίοδος για το σχολείο μας ήταν η σχολική χρονιά μετά την τουρκική εισβολή. Το καλοκαίρι του 1974 πολλοί πρόσφυγες φιλοξενήθηκαν στο χωριό μας και έμεναν στις αίθουσες του σχολείου μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη. Τότε κάποιοι φιλοξενήθηκαν σε σπίτια και κάποιοι άλλοι σε αντίσκηνα που στήθηκαν στην πλαγιά πίσω από το σχολείο. Τα προσφυγόπουλα φοιτούσαν κανονικά στο σχολείο του χωριού και όλοι, δάσκαλοι και μαθητές, προσπαθούσαν να τους κάνουν να νιώθουν όσο πιο άνετα μπορούσαν. Τότε στο σχολείο εργάζονταν 3 δάσκαλοι και φοιτούσαν 76 μαθητές.
Σήμερα το δημοτικό σχολείο Καλού Χωριού αποτελείται από 5 αίθουσες διδασκαλίας, γραφείο δασκάλων και γραφείο διευθύντριας, κουζίνα, αποχωρητήρια, αποθήκη Τέχνης/αίθουσα Ειδικής Εκπαίδευσης, αποθήκη Γυμναστικής και κυλικείο.
Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε μία προσπάθεια αναβάθμισης της σχολικής αυλής για να έχουν τα παιδιά ένα χώρο όπου θα μπορούν να εκφράζονται, να επικοινωνούν και να είναι χαρούμενα κι ευτυχισμένα. Τοποθετήθηκαν ξύλινες ανθρώπινες φιγούρες, χρωματισμένες από τα ίδια τα παιδιά, στα κάγκελα της πρόσοψης του σχολείου. Επίσης ζωγραφίστηκε η παλιά βρύση με μοτίβα από το έργο του Ρώσου ζωγράφου Kadinsky και τοποθετήθηκαν γύρω της ξύλινα παγκάκια για να ξεκουράζονται οι μαθητές την ώρα του διαλείμματος. Κτίστηκαν ανθώνες και δημιουργήθηκε βοτανόκηπος και λαχανόκηπος.
Τη σχολική χρονιά 2016-2017 ολοκληρώθηκε η δεύτερη φάση της ανάπλασης του σχολικού κήπου.Από τον Απρίλιο του 2017 στολίζει την αυλή του σχολείου μας ένα μεταλλικό σκίαστρο. Η οροφή του σκιάστρου είναι ένα σύννεφο που ταξιδεύει τις σκέψεις, τα όνειρα και τη φαντασία μας… Στην πρόσοψη του σχολικού κτηρίου τοποθετήσαμε ένα ξύλινο σύννεφο, όπως αυτό στη στέγη του σκιάστρου μας. Πάνω στο σύννεφο, ζωγραφίσαμε πεντάγραμμο και νότες. Όπως λέει και ο ύμνος του σχολείου μας, τα παιδιά και οι δάσκαλοι είναι οι νότες που «ενωμένες όλες μαζί φτιάχνουν μελωδία μαγική»! Στον τοίχο του γηπέδου ζωγραφίσαμε γκράφιτι που παρουσιάζουν φιγούρες παιδιών να αθλούνται. Επόμενος στόχος μας η ανάπλαση του γηπέδου και η δημιουργία ξεχωριστών γηπέδων ποδοσφαίρου και καλαθόσφαιρας.
Καταγραφή πληροφοριών: Άντρη Κότσαπα, Έλενα Καλυφόμματου (Εκπαιδευτικοί του Σχολείου)